هى احدى اوراقى ..
وكالعاده لا انشرها كامله ...
دائما اتذكر تلك الايام حين امر بنفس الاماكن .
واحيانا اشعر ان الايام لم تمر ...رغم ان الاحداث اخذت نهايه اخرى
.............................
معايا الجميله وماسكه ف دراعى
على شط نيلك وعند الرفاعى
بنضحك ونحكى ورخم سواعى
تروح سايبه ايدى وتلوى ف صباعى
واضحك وهى بتخبط بكوعها
واطبطب عليها ف مركب شراعى
وبسمه جميله وامسح دموعها
ونرجع نغنى بدون اى داعى
.............................
واروح اشتريلها ف غزل البنات
وزرين بطاطا وسكر نبات
والاقيها طفله واصغر ساعات
وامى واختى وست البنات
وابص ف عنيها الاقى السكات
تقوللى هاحبك لحد الممات
واعشق كيانها وادوب من حنانها
والاقيها عمرى اللى جاى واللى فات
...................................
نشبك ايدينا ويحلى الكلام
ونظره عنينا وهات ياغرام
وخصله تطير فوق جبينها المنور
وفوق خد احمر واطبع سلام
مافيش حد شايف ..الاقى الشفايف
تقول بس خدى .ده اخر كلام
وانا مش بخاف ولكن عليها
بصونها بعيونى واغمض وانام
................................
بتحكى لصحابها وتشكينى ليهم
وتيجى تقولى بخاف من عنيهم
وتاخد ايديا تعرفنى بيهم
واروح من كسوفى اسلم عليهم
وبعشق سكنها ومكانها وزمانها
وبحسد جيرانها وبحقد عليهم
وبعشق وجودها وصوتها وعودها
وبعشق اماكن ومرت عليهم
.............................
محمد الراصد
